Menu:

Solidariteitsprojecten van, voor en met blinde en slechtziende mensen.

Dagdeelnemers zingen zich vrolijk dankzij Jorn

U kan de foto vergroten via een muisklik of via de entertoets.

JORN (45) is een buitenbeentje. Hij heeft een zeer ongewone visuele beperking: visuele agnosie. Wat zijn ogen probleemloos zien, wordt niet herkend door zijn hersenen. Wanneer hij bijvoorbeeld iemand ontmoet buiten diens vertrouwde omgeving, zal die persoon onbekend lijken zolang er niet gesproken wordt. Dit bizarre defect komt voor bij één persoon op vijf miljoen. Jorn woont zelfstandig in een studio in Varsenare, ondersteund door Licht en Liefde. Hij komt op ‘dagbezigheid’, wat hij beschouwt als zijn werk. Ook daar is hij buitengewoon, want hij staat steeds voor iedereen klaar. In donkere coronatijden bracht hij vreugde met een spontaan muzikaal initiatief.

“Zelf heb ik deze periode heel optimistisch beleefd”, vertelt Jorn. “Wat komt, dat komt. Ik blijf mezelf en breng mijn optimisme mee naar de groep van dagdeelnemers. Humor is nooit ver weg. Dan komen ze graag en is onze bezigheid meer dan ‘iets nuttigs doen om de dag te passeren’.

Vanaf midden maart 2020 ging ook Licht en Liefde drieënhalve maand in lockdown. Ons atelier moest sluiten. Ook ontspannende groepsactiviteiten vielen weg, zoals het koor. We mochten ons immers niet meer mengen met de bewoners van Licht en Liefde Heem. In de eerste week van juni konden we terug starten met ons kleine groepje, maar zonder veel variatie. Het industrieel werk lag nog altijd stil. We hadden iets te doen, maar de dagen waren vrij eentonig.

Muziek heeft voor mensen met een visuele beperking een grote betekenis, het is vaak hun leven. Daarom nam ik na een week het initiatief voor een activiteit met muziek en zang. Net als Dimitri en Marleen ben ik bij het koor van Licht en Liefde Heem, dat ik begeleid met mijn piano. Al bijna dertig jaar ben ik intens muzikaal bezig: componeren, teksten schrijven, spelen. Ik kan overweg met negen instrumenten. In de mate van het mogelijke geef ik gitaar- en pianoles. Vanuit al die ervaring ben ik vertrokken.

Elke dinsdagnamiddag komen we nu bijeen om vrolijk te zingen. We starten met koorliederen, begeleid met piano. Daarna ga ik met mijn gitaar tussen de mensen zitten, op veilige afstand uiteraard. We zingen dan allerlei bekende liedjes. Iedereen kiest mee en ik doe zelf ook suggesties.

Ze hebben allemaal hun voorkeur: Sven houdt van kleinkunst, Dimitri verkiest zotte en levendige nummers, Marleen is fan van Willy Sommers. Ik observeer hoe de groep op liedjes reageert: gewoon luisteren, genieten, meezingen of volledig uit de bol gaan. Dat laatste gebeurt vooral bij countrynummers, waar iedereen verzot op is. John Denver, bijvoorbeeld. Als ik de eerste noot speel, gaan ze al klappen, roepen en zwaaien. Daar pik ik natuurlijk op in.

Het is zo fijn om die mensen te zien leven, ondanks alles! Het doet me smelten. Ik kom zelf van heel ver, maar heb het gehaald. Wat ik bijna verloor, wil ik dubbel aan anderen geven. Vandaar dat ik zo meeleef met de mensen. Daar voel ik me goed bij.

Intussen kennen ze steeds meer liedjes. Herhaling is geen probleem: voor onze mensen duurt het immers langer om iets nieuws te leren. Er zit geen druk op: ze hoeven de liedjes niet per se van buiten te kennen. Het is puur ontspanning en amusement. Ze kunnen zich eens uitleven, elk op zijn of haar manier. Soms zingen ook enkele begeleiders mee. De activiteit loopt altijd uit. De koffie kan wachten!

Dimitri vroeg me om de tekst van enkele nummers voor hem op te schrijven. Dat bracht me op het idee om voor hem een bundel te maken in groteletter, met dertien liedteksten. Sven, Pjil en Marleen zijn blind, dus nam ik contact met de brailledrukkerij en kwam er ook een braillebundel. Onze directeur Lorenzo was enthousiast, Licht en Liefde nam de kosten op zich.

Thuis zette ik de originele versie van alle liedjes op cd, om aan de deelnemers te geven. Zo kunnen ze zich eenvoudig en aangenaam voorbereiden. Milou kent geen braille, zij werkt puur met de cd. De opname zorgt voor extra motivatie en plezier bij de deelnemers: ze nemen de sfeer van onze bijeenkomsten mee naar huis.

Iedereen kijkt altijd uit naar de dinsdag! We gaan zeker door tot alle gewone activiteiten terug starten.”

Als de hele wereld duistere tijden beleeft, komt het eropaan zon te brengen in de eigen omgeving. Dat is wat jij doet, Jorn, elke dag opnieuw. Een heel dikke merci daarvoor!

Wie Jorn wil contacteren of interesse heeft in zijn muziekles, is altijd welkom. Je vindt hem op Facebook als Rudolf Vallentino Jorn.